We gooien het woord haat vaak in het rond en gebruiken het te lichtvaardig. We zeggen dat we mensen haten die we niet begrijpen, of mensen die ons frustreren met hun gedrag. Dat doen we echter niet werkelijk haat deze mensen. De term haat moet alleen worden gereserveerd voor de meest onaanvaardbare menselijke gedragingen, zoals geweld of vooroordelen.

Er zijn vijf soorten mensen die ik lange tijd dacht te haten. Toen realiseerde ik me dat het gewoon mensen waren die met hun eigen zwakheden en angsten te maken hadden. Misschien gingen ze heel anders met die angsten om dan ik dacht dat ze zouden moeten. Maar ik realiseerde me dat het een veel beter idee is om te proberen ze te begrijpen en met hen mee te voelen, in plaats van te zeggen dat ik een hekel aan ze heb.

Hier zijn die vijf soorten mensen en wat ik over hen heb geleerd.Adverteren

1. De opschepper

Deze persoon moet nummer één zijn op bijna ieders lijst van gehate mensen. Niemand houdt van opschepperij, en ik heb vooral een hekel aan opscheppen zolang ik me kan herinneren. Ik kende een man die alles leek te weten, of dat dacht hij tenminste. Op een keer tijdens een sociale gebeurtenis begonnen zijn extraverte pogingen om iedereen te charmeren me echt te irriteren. Ik maakte botweg een paar opmerkingen, denkend dat ik hem op zijn plaats zou zetten.

Het resultaat was eigenlijk verrassend. Hij werd enkele minuten stil en leek zelfs enigszins angstig. Op dat moment realiseerde ik me iets dat ik veel eerder had moeten weten. Deze man was niet vol van zichzelf. Hij was precies het tegenovergestelde, en zijn pogingen om iedereen in de kamer te charmeren waren eigenlijk alleen maar smeekbeden voor acceptatie. Ik voelde me meteen schuldig omdat ik onbeleefd tegen hem was, want hij was omgaan met onzekerheid op de enige manier die hij kende. Zijn gedrag lijkt soms nog steeds op showact, maar ik val hem nu niet lastig. Het is slechts een deel van zijn reis om zekerder van zichzelf te worden, en dat is oké.

2. De selfiekoningin

Dit is een ander personage waar je mensen vaak over hoort klagen. Een bepaalde vriend van mij past perfect bij de rekening. Ik geef toe, we kennen elkaar alleen via wederzijdse vrienden, en waarschijnlijk niet anders, omdat we niet veel op elkaar lijken. Er is echter iets in haar dat meedogenloos welwillend is. Ze is aardig en accepteert bijna iedereen. Veel van haar selfies maken kan, denk ik, worden toegeschreven aan haar behoefte om zich geliefd en geaccepteerd te voelen. Als we eenmaal de reden zien achter dit vervelende gedrag, lijkt al onze haat voor hen plotseling wreed.Adverteren

Hoewel er altijd een deel van mij (een vrij groot deel van mij) zal zijn dat haar een beetje vervelend en soms oppervlakkig vindt, merk ik dat ik haar wil steunen. Ik zal zelfs een paar van de niet-zo-interessante foto's leuk vinden die ze regelmatig plaatst van zichzelf, haar huis, haar eten, enz., Gewoon om haar een goed gevoel te geven. Die heeft ze natuurlijk niet nodig. Ze heeft veel vrienden en familieleden die dol op haar zijn. Maar ik denk dat het belangrijk voor me is om mezelf eraan te herinneren dingen te accepteren die me storen, en iemand te accepteren die duidelijk af en toe om een ​​beetje validatie vraagt.

3. De perfectionist

Ken je die mensen die zeggen: laten we met de stroom meegaan en kijken wat er gebeurt? Perfectionisten zijn het tegenovergestelde van die mensen. Ze geloven dat er maar één goede manier is en ze tolereren geen variaties of grijze gebieden. Omdat ik relatief gemakkelijk in de omgang ben en open sta voor verandering, hebben perfectionisten me al een paar keer lastiggevallen. Iemand in mijn nabije omgeving is zo, en dingen met hen bereiken voelt vaak als door honing waden. We moeten herhaaldelijk midden in een taak stoppen en ons hergroeperen om de dingen zo volgens het boekje mogelijk te doen.

Terwijl ik constant tegen deze perfectionist vocht om losser te worden, waren mijn inspanningen altijd vergeefs. Maar misschien duwde ik te hard. Is het dan echt zo erg om alles zo goed mogelijk te willen doen? Als je erover nadenkt, is dat alles wat een perfectionist echt is. De eigenschap is eigenlijk enigszins bewonderenswaardig. Adverteren

4. De push-over

Hoewel het misschien hard lijkt om een ​​hekel te hebben aan een pushover, is het ook moeilijk om te zien hoe ze voortdurend worden betrapt zonder gefrustreerd te raken. Een van mijn beste vrienden lijkt een klein probleem te hebben met dingen laten schuiven. Mensen nemen drastische maatregelen om hem te hinderen, en hij denkt er niet zo over na. Vaak kwam hij zelfs op voor mensen terwijl ik boos uitdruk hoe buiten de lijntjes ze zijn.

Het ding om te erkennen is dat mensen die worden gezien als push-overs vaak een waardevolle eigenschap hebben die de meesten van ons missen: geduld. Bij deze mensen kan hun tolerantie keer op keer worden getest, maar ze hebben nooit redenen om begripvol te zijn. In plaats van deze mensen als zwak te beschouwen, moeten we nadenken over wat we van hen kunnen leren.

5. Het gekke meisje

Kalmeer feministen, ik weet dat er ook gekken zijn. Maar een bepaald meisje dat ik jaren geleden ontmoette, trof me echt. Ze stond bekend als de gek die vermeden moest worden - en... zeker niet uitgenodigd worden voor feestjes. Ze was onbeleefd, onattent, soms vluchtig en soms een emotioneel wrak. Bij meer dan één gelegenheid merkte ik dat ik probeerde haar recht te zetten op de onbeschofte dingen die ze tegen me zou zeggen. Ze verontschuldigde zich terloops en leek het incident enkele seconden later helemaal te vergeten.Adverteren

Terugkijkend is het nu duidelijk dat het een belachelijke en misplaatste aanpak was om haar te berispen. Al haar gedragingen waren symptomen van grote problemen die ze thuis had. Ze projecteerde de chaos op iedereen die ze tegenkwam, en ze wezen haar prompt af. Dus hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik medelijden met haar kreeg. Het lijkt niet eerlijk om anderen met zoveel problemen te haten, terwijl we er zo weinig hebben om over te klagen.

Uitgelichte foto tegoed: Pixabay via pixabay.com