In een recent artikel , journalist Johann Hari schreef over de twijfel die sommige wetenschappers hebben over depressie die wordt veroorzaakt door een 'chemisch onevenwichtig' brein. Het grootste deel van zijn volwassen leven had Hari geloofd dat zijn depressie het gevolg was van een biologische aandoening. Echter, na zijn eigen onderzoek naar het onderwerp te hebben gedaan, wat leidde tot zijn nieuwe boek, Verloren verbindingen: de echte oorzaken van depressie blootleggen - en de onverwachte oplossingen , concludeerde Hari dat er 'negen belangrijke oorzaken van depressie en angst zijn die zich overal om ons heen voordoen. Twee zijn biologisch, en zeven zijn hier in de wereld, in plaats van verzegeld in onze schedels.'

Hari's diepe duik in het laatste onderzoek naar depressie leidde hem naar een van de meest pijnlijke oorzaken, wat Hari de 'moeilijkste van die oorzaken voor mij persoonlijk noemde om te onderzoeken'. Dat was een jeugdtrauma. Onderzoek laat zien dat de ervaring van een jeugdtrauma de hersenen van een persoon daadwerkelijk kan veranderen. Het kan dramatisch het risico verhogen van depressie bij volwassenen en laat mensen zelfs hoger risico op zelfmoord .

Veel bevindingen hebben aangetoond dat dit risico op depressie toeneemt op basis van het aantal traumatische gebeurtenissen dat een persoon ervaart, met één studie waaruit blijkt dat 'vrouwen die tijdens hun vormende jaren ten minste twee bijwerkingen ervaren - of het nu gaat om mishandeling, verwaarlozing of een of andere vorm van gezinsdisfunctie - meer dan twee keer zoveel kans hebben op een depressie tijdens de perimenopauze en de menopauze.' Ander studies laten zien dat meerdere traumatische ervaringen, zoals emotioneel of seksueel misbruik 'kunnen leiden tot een meer chronisch en ernstig beloop van depressie.' En als Hari verder wees erop , 'Als je als kind zeven categorieën traumatische gebeurtenissen had, had je 3.100 procent meer kans om als volwassene zelfmoord te plegen, en meer dan 4.000 procent meer kans om een ​​injecterende drugsgebruiker te zijn.'

Tegenwoordig leren we steeds meer over de uitgebreide effecten van kindertrauma op onze gezondheid en welzijn. Psychiater en neurowetenschapper Bruce Perry sprak onlangs over het onderwerp om 60 minuten , waarin hij in zijn interview zei: 'Als je een ontwikkelingstrauma hebt, loop je in feite het risico op bijna elke vorm van lichamelijke gezondheid, mentale gezondheid, sociale gezondheidsproblemen die je maar kunt bedenken.'

Hoe meer we leren over de langetermijneffecten van trauma in de vroege kinderjaren, hoe belangrijker het wordt om te praten over de manieren waarop we het kunnen oplossen en ervan kunnen genezen. Dit kan met name het geval zijn voor mensen die worstelen met depressie, omdat er aanwijzingen zijn dat personen die een vroeg trauma hebben ervaren, minder snel reageren op antidepressiva.

Bijvoorbeeld een studie concludeerde dat hoe groter de blootstelling aan trauma (in het bijzonder misbruik), 'hoe kleiner de kans dat deze depressieve patiënten zouden verdwijnen na behandeling met een van de drie algemeen voorgeschreven antidepressiva.' Uit de studie bleek dat met name seksueel, fysiek en emotioneel misbruik een specifieke impact kan hebben gehad op het gebrek aan respons op de behandeling, misschien gedeeltelijk omdat misbruik kan terugkeren. Vooral misbruik dat plaatsvond vóór de leeftijd van 7 voorspelde 'aanzienlijk slechtere respons- en remissieresultaten voor algemeen voorgeschreven antidepressiva'. Uit dezelfde studie bleek dat patiënten die een trauma in hun vroege leven meldden, een gunstiger antidepressivum respons op psychotherapie hadden dan alleen antidepressiva. In feite, onderzoekers concludeerde dat 'de kans op het bereiken van remissie bij patiënten met chronische vormen van ernstige depressie en elke vroege ongunstige gebeurtenis in het leven tweemaal zo hoog werd geschat na behandeling met psychotherapie in vergelijking met therapie met antidepressiva.

Het punt hier is niet om te suggereren dat antidepressiva niet effectief zijn of dat mensen die een vroeg trauma hebben meegemaakt op een of andere manier minder kans hebben om te herstellen van een depressie. Het is eerder bedoeld om de potentiële waarde van therapie te benadrukken. Als het onderzoeksteam concludeerde 'Psychotherapie kan een essentieel onderdeel zijn van de behandeling van patiënten met chronische vormen van ernstige depressie en een voorgeschiedenis van kindertrauma's.' Er zijn manieren om door een trauma heen te werken en te genezen. Volgens Perry beginnen deze veranderingen bij de hersenen. 'Om te genezen (d.w.z. trauma te veranderen of aan te passen), moeten therapeutische interventies die delen van de hersenen activeren die door het trauma zijn veranderd,' zei Perry . 'Inzicht in de hardnekkigheid van aan angst gerelateerde emotionele, gedrags-, cognitieve en fysiologische patronen kan leiden tot gerichte therapeutische ervaringen die die delen van de hersenen die door trauma worden beïnvloed, wijzigen.'

In sommige gevallen zal het verslaan van een depressie een reis naar genezing van een vroeg trauma met zich meebrengen. Door onze ervaringen te begrijpen en de volledige pijn ervan te voelen, kunnen we verder gaan en ons beter voelen in ons huidige leven. Om deze reden kan therapie een krachtige manier zijn om vroege trauma's op te lossen en depressie te overwinnen. Tijdens deze reis is het nuttig voor mensen om te omarmen wat Dr. Daniel Siegel een COAL-houding noemt waarin ze C nieuwsgierig, O pen, EEN accepteren, en L gericht op zichzelf en wat ze ook doormaken. Zoals Boeddha zei: 'Ons verdriet en onze wonden worden alleen genezen als we ze met mededogen aanraken.' Ga voor meer informatie over het vinden van een therapeut bij u in de buurt naar https://locator.apa.org/.

Bronnen voor depressie:
Nationaal Instituut voor Geestelijke Gezondheid - Depressie
Depressie.com
WebMD - Depressie
Helpguide.org – Depressie
Depression-Screening.org
American Psychological Association – Depressie
Mayo Clinic - Depressie