Vorige maand liet ik zien hoe je een zin opvult door onnodige woorden te verwijderen. Deze maand bied ik een quick-and-dirty gids voor het interpuncteren van een zin. Niets dat volgt is bedoeld ter vervanging van de genuanceerde uitleg van wat gewoonlijk een schrijfhandboek wordt genoemd, het soort boek dat studenten kopen in een schrijfcursus in het eerste semester. Deze vijf regels hebben echter de verdienste dat ze hanteerbaar zijn, wat moeilijk te zeggen is van een boek van 1000 pagina's. In elke alinea die volgt, illustreren de zinnen de betreffende interpunctieregel. Merk op dat ik bijna alle grammaticale terminologie vermijd. In plaats daarvan benadruk ik een klein aantal zinspatronen.

Regel één:
Als je zin begint met een inleidend element, zet er dan een komma achter. Zelfs als het een kort element is, zet er dan een komma achter. Na verloop van tijd plaats je deze komma zonder erover na te denken.

Regel twee
Elk element dat de beweging van de zin onderbreekt, of het nu groot of klein is, moet met komma's worden geplaatst. Deze zin heeft, net als de eerste, ook een element met komma's. Een element dat aan het einde van de zin verschijnt, moet ook worden afgesloten met een komma, zoals ik hier laat zien.

Regel drie:
Items in een reeks moeten worden gescheiden door komma's. Wat bedoel ik met items in een serie? Wijn, vrouwen en zang. Leven, liefde en lachen. Crosby, Stills, Nash en Young.Adverteren

Regel vier:
Volledige zinnen die worden verbonden door een coördinerend voegwoord (en, maar, voor, noch, of, dus, toch) hebben een komma nodig voor het coördinerende voegwoord. Dat lijkt misschien voor de hand liggend, maar deze komma wordt vaak weggelaten. Door het in te voeren, wordt een zin leesbaarder, en elke lezer waardeert dat.

Regel vijf:
Volledige zinnen die zonder een coördinerend voegwoord worden samengevoegd, hebben een puntkomma nodig in plaats van een komma; de puntkomma toont het einde van de ene zin en het begin van de volgende. Puntkomma's worden vaak gevolgd door een verbindingswoord of -zin; een verbindingswoord of -zin is echter niet nodig. Zinnen die alleen met een komma zijn samengevoegd, worden kommasplitsingen genoemd; ze behoren tot de meest voorkomende fouten die naar voren komen bij het schrijven op de universiteit.

(Opmerking: in de voorlaatste zin in de vorige alinea staat een komma na echter omdat het een inleidend element is in de tweede zin.)

Het corrigeren van kommasplitsingen vereist bekendheid met twee terugkerende zinspatronen. De eerste omvat een volledige zin, een puntkomma en een andere volledige zin:Adverteren

[volledige zin]; [volledige zin].

Een paar voorbeelden:

Uw argument is overtuigend; het gaat in op elk bezwaar dat ik had.
Zijn onderzoekspaper is geplagieerd; hij gaat de klas niet halen.
De roman is een relatief recente literaire vorm; het is lang niet zo oud als epische poëzie en lyrische poëzie.

Het tweede patroon waarnaar moet worden gezocht, omvat een volledige zin, een puntkomma, een verbindingswoord of -zin, een komma en nog een volledige zin:Adverteren

[volledige zin]; [woord of zin], [volledige zin].

(Nogmaals, de komma na het verbindende woord of de verbindingszin is geschikt omdat dat woord of die zin een inleidend element is in de tweede zin.)

Een paar voorbeelden:

Ik besloot de baan niet aan te nemen; in plaats daarvan ga ik afstuderen.
Het voorstel is gebrekkig; daarom sturen we het terug voor revisie.
Ze deed het goed in de klas; in feite deed ze het veel beter dan ze had verwacht.Adverteren

Hoe kun je zien of je twee volledige zinnen hebt of één zin met een onderbrekend element aan het einde? Met een onderbrekend element (iets minder dan een zin op zich), kunnen de zinsdelen worden verwisseld en toch zinvol zijn:

Ik ga werken, ook al ben ik ziek.
Ook al ben ik ziek, ik ga aan het werk.

Maar met een tweede volledige zin en een woord of zin zoals in plaats daarvan , als gevolg , of in feite , de onderdelen kunnen niet worden gewisseld en hebben nog steeds zin.

Dat zijn de basisprincipes van het interpuncteren van zinnen met komma's en puntkomma's. Ik weet door het werken met veel studenten dat elke schrijver beter kan worden als het gaat om interpunctie. De sleutel is het vermogen om een ​​handvol bekende patronen te herkennen. Zoek naar de patronen in je zinnen, en ook jij kunt beter worden. Met wat oefening zul je in staat zijn om de delen van je zinnen op hun plaats te zien vallen, en de juiste interpunctie zal, geloof het of niet, een gewoonte worden, een gewoonte die je graag hebt verworven.Adverteren

Dubbele punten functioneren trouwens als pijlen of wijzers: zie je wat ik bedoel?

Michael Leddy geeft college Engels en blogt op Oranje Krat Kunst .