Door en Joyce Catlett

Kinderen opvoeden kan een van de meest uitdagende banen in het leven zijn; het is zeker een van de belangrijkste. De bekende Britse kinderarts/psychoanalyticus Donald Winnicott zei ooit tegen een groep ouders: 'Jullie zijn bezig met het opzetten van de geestelijke gezondheid van de volgende generatie.' Hoewel we als ouders het belang en de ernst van onze taak erkennen, vragen velen van ons zich nog steeds af hoeveel effect we zullen hebben op hoe ons kind zal uitpakken.

De meesten van ons maken zich begrijpelijkerwijs zorgen over de schadelijke invloed van geweld op tv, de aantrekkingskracht van videogames en internet en de negatieve sociale druk die wordt uitgeoefend door leeftijdsgenoten van onze kinderen. Maar de waarheid is dat we als ouders echt een aanzienlijke invloed hebben op onze kinderen vanaf hun vroegste jaren tot ver in hun adolescentie, hoewel dat weliswaar minder wordt naarmate de jaren verstrijken. Dit is een enorme uitdaging en een enorme verantwoordelijkheid voor ons allemaal die ernaar streven om emotioneel gezonde kinderen op te voeden. Twee grote uitdagingen zijn:

1. Een positief rolmodel zijn voor onze kinderen

Als ouders moeten we het soort mensen zijn dat we willen dat onze kinderen opgroeien. Dit houdt in dat we onszelf vervullen door onze eigen relaties, vriendschappen, werk en activiteiten die belangrijk voor ons zijn. Als we actief onze eigen interesses en ons eigen leven nastreven, dienen we als positieve rolmodellen voor onze kinderen.

2. Onze kinderen disciplineren en socialiseren

Het woord 'discipline' wordt vaak verkeerd begrepen; veel mensen denken dat het woord verwijst naar straf. De ware betekenis van het woord komt oorspronkelijk van het woord 'discipel', een gids, een leraar, iemand die iemand, een student, een jongere persoon, opleidt en voorbereidt op het leven. Het belangrijkste doel van discipline is om het kind te helpen zich te ontwikkelen tot een fatsoenlijke, sympathieke volwassene die in staat is te overleven in een sociaal milieu, in plaats van iemand die onderdanig is aan of rebels is tegen het socialisatieproces.

De meeste ouders hebben een beeld in hun hoofd van het soort persoon dat ze willen dat hun kind als volwassene wordt. We hebben ideeën over de eigenschappen die we bewonderen en de waarden die we onze kinderen willen bijbrengen. Met deze doelen in gedachten kunnen we manieren leren om onze kinderen in deze richting aan te moedigen en te begeleiden. We kunnen manieren onderzoeken om de expressie van de natuurlijke kwaliteiten en persoonlijke stijl van onze kinderen in de wereld te ondersteunen door een gevoelige en empathische interesse te tonen in alles wat hen verlicht en enthousiast maakt. We kunnen de ontwikkeling van ons kind als mens stimuleren, los van onszelf.

Beginnend met deze basisattitudes en -principes, zijn er ook een aantal richtlijnen voor effectieve manieren om onze kinderen te disciplineren en te socialiseren:

* Maak geen onnodige regels en beperkingen voor uw kind. Het is opmerkelijk hoe weinig regels of beperkingen er echt nodig zijn om ons doel te bereiken om onze kinderen effectief te socialiseren. De regels waarvan wij besluiten dat ze noodzakelijk zijn, moeten echter consequent worden nageleefd.

* Beloon uw kind in plaats van te straffen. Glimlachen naar onze kinderen, blijk geven van ons plezier in hun gezelschap, verbale aanmoediging en fysieke genegenheid zijn het soort beloningen dat we onze kinderen moeten bieden. Ouders die hun kinderen voortdurend zeuren, klagen of de les lezen, zijn grotendeels ineffectief. Wat het beste is, is een combinatie van verbale goedkeuring, tastbare beloningen, genegenheid, oprechte erkenning voor de inspanning van een kind (geen valse lof voor de productie) en indien nodig een passende negatieve consequentie voor wangedrag.

* Sla of mishandel een kind nooit. Er zijn talloze redenen waarom we nooit een kind zouden moeten slaan . Wanneer ouders deze dramatische maatregelen nemen, worden ze vaak zelf overweldigd door emoties. In feite moeten we in onszelf kalmeren om ons kind effectief iets te leren. Als we weten hoe we met onze eigen gevoelens moeten omgaan, inclusief onze boze gevoelens, kunnen we het vervelende gedrag van onze kinderen effectief stoppen zonder ooit fysiek met hen om te gaan.

* Vermijd veroordelende uitspraken over uw kind waardoor hij of zij zich een 'slecht' persoon voelt. Net zoals fysieke bestraffing kinderen schaadt, kan onze harde, veroordelende, beschamende houding hun zelfgevoel en zelfcompassie vernietigen. Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen 'onacceptabel gedrag' en een globale definitie van ons kind als 'slecht'. We moeten kwetsende, algemene termen als 'Je bent een slechte jongen' of 'Wat is er mis met je? Je acteert altijd!'

* Leer uw kinderen niet dat ze egoïstisch of slecht zijn in het uiten van hun wensen en verlangens. Hoewel het belangrijk is om het goede voorbeeld te geven en ons kind de waarde en beloningen te laten zien van vrijgevigheid en empathie voor anderen, kinderen leren onbaatzuchtig te zijn, in de zin van zelfverloochening of onnodig hun eigen wensen uitstellen ten gunste van een andere persoon, kan schadelijk zijn en kan later interfereren met het nastreven van hun eigen doelen in het leven.

Een belangrijk ding om te onthouden is dat discipline nooit mag komen van een plaats van het verlichten van onze eigen woede of frustratie bij onze kinderen. De beste algemene benadering is om discipline te oefenen met kracht, niet met wreedheid; met begrip, niet met veroordeling; en vanuit een onderliggend motief om het kind te helpen niet alleen het soort persoon te worden dat van zichzelf houdt, maar ook het soort persoon dat andere mensen aardig vinden, respecteren en graag bij zich hebben. Dit soort discipline maakt de geleidelijke ontplooiing van de unieke persoonlijkheid van het kind, zijn vitaliteit en zijn enthousiasme voor het leven mogelijk.

Er zijn veel andere even belangrijke richtlijnen voor het opvoeden van emotioneel gezonde kinderen. Ze zullen te zien zijn in een komende e-Cursus ' Medelevend ouderschap, ' gepresenteerd via PsychAlive. De online multimediacursus van zes weken verschilt van de meeste opvoedingslessen doordat de ouder als persoon wordt aangesproken. Het vraagt ​​van ouders om een ​​passie voor hun eigen leven te hebben die zich van nature ook voor hun kinderen zal uitstrekken, om het goede voorbeeld te geven en moedig te zijn in hun bereidheid zichzelf te leren kennen. Er is één ding dat onze kinderen vooral zal beïnvloeden, en dat is hoe we ons in onszelf voelen. Het maakt niet uit op welk gebied van uw opvoeding u wilt verbeteren, het beste wat u uw kind kunt bieden, is een vervulde en zelfbewuste ouder die medeleven en afstemming op hun kinderen kan bieden.

Doe mee met en Joyce Catlett voor de online cursus. ' Meelevend ouderschap: een holistische benadering van het opvoeden van emotioneel gezonde kinderen