Ik moet nog een moeder ontmoeten, of welke ouder dan ook, die de ervaring om ouder te worden heeft beschreven als gemakkelijk of precies wat ze verwachtten. Een nieuw kind ter wereld brengen, of het nu je eerste of je vijfde is, is een grote aanpassing en kan gevoelens oproepen die vaak onverwacht zijn. Wanneer deze overgang gepaard gaat met de hormonale veranderingen, het gebrek aan slaap en andere factoren die typisch gepaard gaan met zelfs de meest soepele zwangerschappen en bevallingen, is het geen wonder dat 60-80% van de nieuwe moeders de babyblues en 15-20% nog ernstigere symptomen van postpartumdepressie (PPD) of angst ontwikkelen.

Wat zijn de babyblues precies?

De babyblues, ook wel postpartumblues genoemd, wordt vaak gekenmerkt door gevoelens van verdriet, prikkelbaarheid, veelvuldig huilen en uitputting. Deze symptomen beginnen meestal ongeveer 3-5 dagen na de geboorte, rond de tijd dat de melkproductie begint, en kunnen tussen de 2 uur en 2 weken aanhouden.

Als u de volgende symptomen heeft gehad, bent u misschien een van de vele ouders die de babyblues ontwikkelen in de dagen na de bevalling:

• Het ene moment gelukkig voelen en het volgende verdrietig
• Snel geïrriteerd raken met je partner
• Uitgeput voelen door gebrek aan slaap
• Meer zorgen maken dan normaal
• Je overweldigd voelen door je nieuwe verantwoordelijkheden

Ouders die babyblues ervaren, kunnen zich gedurende de dag uitgeput en overweldigd voelen of verdrietig en huilend worden. Deze gevoelens moeten echter tot op zekere hoogte komen en gaan en worden doorspekt met momenten van vreugde of plezier in uw nieuwe baby. Ouders zouden een verbetering in hun humeur moeten kunnen opmerken wanneer ze steun krijgen van vrienden of familieleden of na een goed dutje te hebben gedaan of het huis uit te zijn. Hoewel de babyblues behoorlijk overweldigend kan zijn terwijl je het ervaart, verdwijnt het meestal vanzelf binnen twee weken.

Dus waarom krijgen sommige vrouwen babyblues en anderen niet?

Veel vrouwen ontwikkelen babyblues als gevolg van verschillende grote veranderingen die allemaal tegelijk plaatsvinden, waaronder een plotselinge daling van de hormoonspiegels en de overgang van het ziekenhuis naar huis. We weten echter dat het niet alleen deze ervaringen zijn die de symptomen van babyblues veroorzaken. Het lijkt erop dat de gevoeligheid van elk individu voor deze hormonale veranderingen de bepalende factor kan zijn waarom sommige vrouwen babyblues krijgen en andere niet. Om dezelfde reden kan het zo zijn dat vrouwen met een voorgeschiedenis van premenstruele depressie een grotere kans hebben om babyblues te ontwikkelen. Het hebben van een voorgeschiedenis van depressieve stoornis of een andere psychische stoornis is niet voorspellend gebleken voor het ontwikkelen van babyblues, maar dit kunnen risicofactoren zijn voor het ontwikkelen van postpartumdepressie of andere postpartum stemmingsstoornissen (PMAD's), dit zijn ernstige psychische aandoeningen die verschillen van de babyblues.

Hoe weet ik of wat ik ervaar meer is dan babyblues?

Er zijn verschillende manieren om erachter te komen of wat je ervaart een geval van babyblues is of dat het iets ernstigers is waardoor je mogelijk extra ondersteuning nodig hebt. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan wanneer je voor het eerst merkte dat je gevoelens veranderden, de intensiteit van je symptomen en hoe lang je ze al ervaart. Als je al meer dan twee weken symptomen van babyblues ervaart, is dit een goed moment om contact op te nemen voor extra ondersteuning. Als uw symptomen niet binnen twee weken vanzelf zijn verdwenen, kan dit een teken zijn dat u symptomen ervaart van PPD of een andere postpartum stemmingsstoornis.

Naast het kijken naar hoe lang je deze symptomen hebt gehad, wil ik je ook uitnodigen om na te denken over de intensiteit van je symptomen. Je zou je kunnen afvragen:

• Komt en gaat mijn verdriet, of is het constant en overweldigend?
• Kan ik de hele dag door momenten van vreugde of plezier beleven?
• Verbetert mijn energie na het slapen?
• Ervaar ik gevoelens van waardeloosheid?
• Is mijn angst overweldigend of is het beheersbaar?

Het grootste deel van de dag down voelen, niet in staat zijn om plezier of interesse te hebben in uw baby of andere aspecten van uw leven, en niet kunnen slapen zijn allemaal symptomen die verband houden met postpartumdepressie. Je neerslachtig voelen, het gevoel hebben dat je waardeloos bent, of gedachten hebben over de dood of jezelf schade toebrengen, zijn ook ernstige symptomen van postpartumdepressie. Als u deze symptomen ervaart, is het belangrijk om hulp te krijgen. In tegenstelling tot de babyblues gaan PPD en andere PMAD's meestal niet vanzelf over. Ondersteuning krijgen van een deskundige professional kan u helpen weer uzelf te voelen.

Wat moet ik doen als ik denk dat ik een postpartumdepressie heb?

Het nemen van de eerste stappen om uw symptomen te erkennen en hulp te zoeken, kan vaak het moeilijkste deel zijn van uw reis naar herstel van een postpartum stemmingsstoornis. Terwijl u door dit proces navigeert, is het belangrijk om te onthouden dat het geen schande is om hulp te zoeken. U heeft deze symptomen niet veroorzaakt en u bent niet de enige die zich zo voelt na de bevalling. 1/7 moeders en 1/10 vaders ontwikkelen een postpartum stemmingsstoornis.

Een goede eerste stap om te nemen als u vermoedt dat u PPD of een andere postpartum stemmingsstoornis heeft, is contact opnemen met uw arts. Uw OBGYN moet in staat zijn om eventuele medische problemen aan te pakken die kunnen bijdragen aan uw symptomen en u in de richting te wijzen van een deskundige geestelijke gezondheidswerker. Ik raadde aan om een ​​therapeut of psychiater te zoeken die een specifieke opleiding en ervaring heeft in het werken met postpartum stemmingsstoornissen. Postpartum Support International is een goede bron voor meer informatie over PMAD's, en hun website kan u helpen bij het vinden van een gecertificeerde provider bij u in de buurt. PSI kan u ook begeleiden naar lokale steungroepen en bronnen in uw regio.