Kermit de Kikker had gelijk: het is niet makkelijk om groen te zijn. Toen de beroemde ster uit Muppet en Sesamstraat zijn hit 'Bein' Green' uitvoerde, beschreef hij een eenzaam pad van zelfontdekking. Kermit zong:

Het is niet zo eenvoudig om groen te zijn;
Elke dag de kleur van de bladeren moeten besteden.
Als ik denk dat het mooier kan zijn om rood, geel of goud te zijn...
of iets veel kleurrijker zoals dat.

Er was iets met Kermit's komst naar een plaats van zelfwaardering voor zijn individualiteit - acceptatie van zijn groenheid en daarom de heiligheid van alles om hem heen - dat de genezende kracht van liefde aanbood die het lied uitdrukt. Met een verdiepend hart mijmerde Kermit:

Maar groen is de kleur van de lente.
En groen kan cool en vriendelijk zijn.
En groen kan groot zijn als een oceaan, of belangrijk als een berg,
of hoog als een boom.

Het is interessant om na te gaan of wij - echte mensen, geen marionetten op zich - onszelf kunnen omarmen zonder onze directe en meer mondiale omgeving op vergelijkbare manieren te eren en te respecteren. Kunnen we onszelf logischerwijs beter behandelen dan Moeder Aarde? Hoe kunnen we elke ochtend liefdevol in de spiegel kijken als onze dag wordt besteed aan het misbruiken en verwaarlozen van de natuurlijke hulpbronnen van de planeet, onverantwoord zwerfvuil en geen aandacht schenken aan de ecologische voetafdruk die we achterlaten? Het draait allemaal om wederzijds respect - om mezelf volledig te eren, moet ik de wereld om me heen eren.

Misschien is het beste wat we kunnen doen om onszelf te helpen – en om de groei van ons individuele menselijke potentieel aan te moedigen – ons in te zetten om mede-bewakers van de aarde te worden, door op onze eigen manier, in onze eigen buurten, unieke bijdragen te leveren aan de trend naar duurzaamheid. Het kan bijvoorbeeld wel 1000 jaar duren voordat een enkele plastic boodschappentas op een stortplaats uiteenvalt. Zelfs kleine stappen in de richting van recycling vertegenwoordigen enorme stappen voorwaarts in een milieubewuste, duurzame wereld.

Verschillende definities van het woord ondersteunen zijn: ondersteunen, vasthouden; behouden; in stand houden; voorzien van benodigdheden of
voeding; en om competent bij te blijven. Duurzaamheid is het vermogen van een structuur of gemeenschap om zichzelf in stand te houden, met andere woorden om 'zelfvoorzienend' te zijn zodat het ecologisch en economisch levensvatbaar is op korte en lange termijn. Duurzame infrastructuren kunnen worden onderhouden met een minimaal negatief langetermijneffect op het milieu, waardoor de aarde zo dicht mogelijk bij haar oorspronkelijke, ongerepte natuur blijft. Filosoof J. Krishnamurti beweerde graag dat ware kennis voortkwam uit het inzicht dat 'ik de wereld ben, en de wereld ben ik'.

In economische, emotionele en oecumenische termen is de vergroening van Amerika de grote hoop voor de toekomst van ons land geworden. De beweging
wordt geleid door een intergenerationele gestalt die zich energiek en onbeschaamd laat horen door middel van stemrecht, monetaire kracht en zijn
vasthouden aan de populaire cultuur.

In een onderzoek naar het bestedingspatroon van babyboomers, uitgevoerd door het wereldwijde pr-bureau Weber Shandwick, werd 'een aanzienlijke 42 procent van de aankoopbeslissingen van boomers' beïnvloed door 'het sociale of milieubeleid van een bedrijf'. En volgens het onderzoek is 'aandacht voor maatschappelijke verantwoordelijkheid' een nog grotere factor bij de aankoopbeslissingen van Gen Xers: 46 procent. Het ontwikkelen van 'sociaal en milieubeleid' en het behouden van 'aandacht voor sociale verantwoordelijkheid' zijn de kenmerken van een toekomstgerichte beleidspolemiek, evenals een commercieel, politiek en ethisch wereldbeeld dat beloningen en voordelen durft af te wegen op een meer globale, verregaande schaal.

President Barack Obama verklaarde in een van zijn eerste toespraken van het nieuwe jaar dat we als natie 'oude gewoonten moeten inruilen voor een nieuwe geest van verantwoordelijkheid' en de missie van zijn regering gedefinieerd door erop te staan ​​dat 'de eerste vraag van ons vraagt ​​niet: 'Wat is goed voor mij?', maar 'Wat is goed voor het land dat mijn kinderen zullen erven?'' 'Hernieuwbaarheid is geen makkie', zei president Obama. 'Het gebeurt nu.'

Groen zijn is niet makkelijk. In het nieuwe boek van auteur Stephanie Kaza,
Mindfully Green: een persoonlijke en spirituele gids voor denken over de hele aarde , betoogt ze dat om hierin succesvol te zijn, milieu- en duurzaamheidsbewust zijn een spiritueel pad moet worden. 'Als we dieper ingaan op groen leven', legt Kaza uit, 'wordt het een uitdrukking van onze diepste morele waarden. Het ‘werk’ van groen leven wordt minder een karwei en meer een locus van ethische ontwikkeling. We besparen water niet omdat we zuinig moeten zijn, maar omdat we de hulpbronnen van de aarde respecteren.' Op deze manier 'verschuift het gesprek van persoonlijke opoffering naar echte overweging van de aard van onze verbinding met de aarde', zegt Kaza. 'Als we onszelf gaan zien als onderdeel van het grote web van het leven, in relatie met alle wezens, worden we van nature aangetrokken om met mededogen te reageren.' Zo wordt 'groen zijn' een manier om in ieder van ons een gelukkiger, meer medelevend, geaard en zelfverzekerd mens te ontdekken. Interessant is dat we ontdekken dat de zorg voor de wereld ons helpt persoonlijke doelen op onverwacht effectieve manieren te bereiken.

Het Omega Institute, in Rhinbeck, New York, is een toonaangevend voorbeeld van een gemeenschap die streeft naar 100 procent duurzaamheid. Bij het Omega Centre for Sustainable Living (OCSL) ligt de nadruk op het genereren van de hulpbronnen van de gemeenschap van binnenuit. 'Omega beschouwt duurzaamheid als een van zijn kernwaarden', stelt de website. 'We houden rekening met de impact van onze acties, pleiten voor eerlijkheid bij de behandeling van alle levende wezens en nemen beslissingen voor het algemeen welzijn.' Voor een prijskaartje van $ 2,7 miljoen zegt de OCSL dat het zijn lokale ecosysteem zal beschermen, zijn zoetwaterbronnen zal behouden en als een gemeenschapshulpbron zal dienen, 'door duurzaamheid, ecologische verantwoordelijkheid en groene alternatieven aan te tonen, ons eraan herinnerend dat als we zorgen voor de aarde, de aarde zal voor ons zorgen.'

Het is waar dat groen zijn misschien niet gemakkelijk is, maar werken aan lokale en wereldwijde duurzaamheid is goed voor zowel onze innerlijke als uiterlijke omgeving. Het is voedzaam voor de planeet en tegelijkertijd ondersteunt het ieder van ons - en al degenen die nog moeten komen. Zoals Kaza ontdekte: 'Duizenden mensen leven hun eigen inspirerende verhalen terwijl ze een manier vinden om hun groene ethiek te delen ten behoeve van een meer vreedzame en oprecht gelukkige wereld.'

Dus, zoals Kermit de Kikker besefte, groen zijn is belangrijk, net als een berg, als we kijken naar het land dat onze kinderen zullen erven.

Dit verscheen voor het eerst in Ambassadeur Magazine , Detroit, Michigan .