Een van de moeilijkste dingen van het leven door een pandemie is dat we gescheiden zijn van de mensen van wie we houden en de activiteiten die we vroeger deelden. Tussen sociale afstand, reisbeperkingen en in sommige gevallen de noodzaak om in quarantaine te gaan, worstelen we allemaal met nieuwe niveaus van isolatie. Ik heb veel geschreven over het omgaan met eenzaamheid tijdens een pandemie, maar hier wil ik iets specifiekers aan de orde stellen: het gevoel van gemis.Mensen of delen van je leven op een blijvend niveau missen, kan ervoor zorgen dat je stress, verdriet en depressie voelt. Hier deel ik vier oefeningen om je te helpen omgaan met je ontbrekende gevoelens.

1. Reik uit

De eerste suggestie die ik heb is ook de meest voor de hand liggende, en dat is om houden contact houden met iedereen die je mist. De extra stap van het inplannen van een FaceTime- of Zoomsessie mag geen belemmering zijn om contact op te nemen. Het zien van het gezicht van een geliefde en het horen van hun stem heeft een unieke kracht om ons te verheffen. Als je je opgebrand voelt over virtuele communicatie, probeer dan dingen te veranderen. Wees creatief over de activiteit die je deelt of de tijd dat je contact hebt: lunch samen, houd de camera draaiend terwijl je kookt, speel een game of plan om tegelijkertijd dezelfde film te kijken.

Een waardevolle manier om je verbonden te blijven voelen en de diepte en beloningen van een bepaalde relatie volledig te ervaren, is door echte vragen te stellen over hoe de persoon zich voelt en hoe aspecten van hun leven verlopen. Hoe persoonlijker en opener de uitwisseling is, hoe dichter je je bij de persoon voelt, zelfs van een afstand. Het is gemakkelijk om de tijd voorbij te laten gaan en het contact te verliezen, maar prioriteit geven aan deze gesprekken kan je relaties levend en goed houden, terwijl je alle delen van jezelf aansteekt die worden versterkt door je vriendschappen.

2. Eer het gevoel

Op dit moment is er een begrijpelijke drang om 'kalm te blijven en door te gaan'. Als het echter om je emoties gaat, is negeren en onderdrukken niet altijd het beste beleid. Wanneer je een gevoel niet erkent of volledig voelt, kan het vast komen te zitten, waardoor je angstiger of depressiever wordt. Deze onverzorgde gevoelens kunnen je leven binnenkomen door onbeduidende ruzies of overweldigde reacties.

In plaats daarvan zou je jezelf de tijd moeten geven om het verdriet van het missen te voelen. Je kunt het gevoel eren door: jezelf toestaan ​​om het volledig te voelen . Wanneer je jezelf een primaire emotie zoals verdriet laat ervaren, heeft het de neiging om door je heen te gaan en als een golf te passeren. In het kielzog ervan kun je je zelfs meer verlevendigd en verbonden voelen met jezelf. Wanneer je jezelf openstelt voor het voelen van verdriet, open je jezelf eigenlijk voor al je emoties, inclusief vreugde. Zelfs woede kan adaptief zijn als je jezelf toestaat om het direct te voelen. Waarom zou je niet woedend zijn over een pijnlijke omstandigheid die je beperkt of pijn doet?

Het vinden van gezonde, adaptieve manieren om contact te maken met deze gevoelens en deze te voelen, kan ervoor zorgen dat u zich vitaler voelt en uw waardering voor de geneugten en genoegens die u nog in uw leven kunt ervaren, vergroot. Door met een therapeut te praten, openlijk met een partner of goede vriend te praten, een dagboek bij te houden of jezelf gewoon de tijd en ruimte te geven om te huilen (of schreeuwen) in een veilige omgeving, kun je je opgelucht voelen, en je zult veel beter in staat zijn om blijf kalm en ga door.

3. Luister niet naar je kritische innerlijke stem

Wanneer er zich uitdagingen voordoen waar je geen controle over hebt, is het verleidelijk om neerslachtig te worden en je gedemoraliseerd, cynisch of hopeloos te voelen. Op deze momenten ben je je misschien niet bewust van een ' kritische innerlijke stem ' op het werk dat inspeelt op je tegenslagen. Deze 'stem' kan je aanmoedigen om geïsoleerd te zijn door je gedachten te voeden als: 'Doe geen moeite om vandaag je vriend te bellen. Je bent toch te moe.' Het kan je neerhalen met gedachten als: 'Niemand mist je. Het maakt ze niet uit dat ze je niet kunnen zien.' Het kan je hoofd vullen met waarschuwingen als: 'Je zult je nooit meer goed voelen. Je staat er alleen voor.'

Het ding om te onthouden is dat we allemaal te maken hebben met wilde omstandigheden en isolement, maar die stem is niet je vriend. Het is een zorgvuldig samengestelde interne vijand die voortkomt uit een negatieve houding waaraan je tijdens je ontwikkeling bent blootgesteld. Je kritische innerlijke stem is als een wrede coach, die je beoordeelt en uitscheldt, slecht advies geeft en je vertelt dat dingen niet beter. Zijn eigenlijke doel is om je neer te halen en je te beperken. Het is cruciaal om deze criticus in deze tijd te leren kennen, want je moet niet toestaan ​​dat hij de stilte opvult of jouw standpunt overneemt.

Wanneer je een kwetsbaarheid ervaart, zoals iemand missen, kan die stem wreed zijn. Het kan u ertoe aanzetten om geen verbinding te maken. Het kan je vertellen dat anderen er niets om geven. Het kan je zelfs zo bekritiseren dat je je een last voelt. Door je innerlijke stem te herkennen en actief te negeren, kun je je leven als je echte zelf ervaren, ongeacht de omstandigheden. Daarom zeg ik tegen alle mensen met wie ik werk dat ze deze tijd moeten gebruiken om vertrouwd te raken met je innerlijke criticus, te leren hoe die werkt en wanneer hij luider wordt. Herinner jezelf eraan dat je er niets aan hebt en daag het uit op elk niveau. Je kunt dit doen door met compassie op jezelf te reageren, jezelf te behandelen zoals je een goede vriend zou zijn, terug te antwoorden op de stem met een meer realistische verklaring, en, belangrijker nog, door niet te handelen naar de richtlijnen ervan.

4. Oefen mindfulness

Het is aangetoond dat een mindfulness-oefening mensen helpt bij het genezen van verlies en het omgaan met verdriet. Zo velen van ons rouwen om het verlies van tijd met dierbaren. Door mindfulness te omarmen, erken je je gedachten en gevoelens zonder oordeel, en laat je ze als wolken over een bergtop gaan. De meesten van ons hebben gedachten in deze onzekere tijd. De tijd nemen om te gaan zitten en je op je ademhaling te concentreren of een bewuste wandeling te maken, kan je helpen om je te centreren en je opnieuw met jezelf te verbinden. Je zult dan veel beter in staat zijn om contact te maken met anderen en je gevoelens van het missen van hen te eren.

Ieder van ons kan het huidige moment meer accepteren in plaats van geobsedeerd te zijn door het verleden of catastroferen over de toekomst. Mindfulness helpt je om niet te verstrikt te raken in een moment dat er eigenlijk niet is. Met andere woorden, je kunt verbonden blijven met het moment dat je ervaart, of dat nu een gevoel van vrede in jezelf is, een plezier dat je haalt uit iets zintuiglijks, de warme lach van een vriend, een vriendelijke interactie met je partner, of een dierbare kijk van je kind.

Door volledig in het moment te leven, ervaar je niet altijd vreugde. Je kunt ook het verdriet van het missen voelen. Maar door jezelf de ruimte en toestemming te geven om te voelen wat er naar boven komt, om het door je heen te laten gaan, en om voortdurend bij jezelf in te checken, koester je eigenlijk de belangrijkste verbinding die je hebt, de verbinding met jezelf. Door in contact te blijven met wie je bent en wat je leven zin geeft, kun je keuzes maken die je niet alleen helpen om de mensen die je mist te bereiken, maar om zinvolle interacties te delen die bijdragen aan je leven en je gevoel van gemis te helpen genezen.